Prawość intencji. Wyrzeczenie. Szacunek dla opinii innych

Tutaj bardzo dobrze pasuje, żeby przypomnieć Wam ten heroiczny wyraz prawości intencji, prawdziwej pokory w służbie Bogu, którym należy zawsze żyć w Dziele. Mam na myśli gotowość wszystkich moich dzieci do porzucenia choćby najbardziej kwitnącej pracy zawodowej⁹² — może to być również działalność polityczna — żeby, jeżeli wymaga tego apostolstwo i zadecydują tak ci, którzy mają w Dziele władzę, poświęcić się innej, zewnętrznie mniej okazałej pracy.

Ta stała gotowość jest oczywistym dowodem oderwania, ponieważ jest nam wszystko jedno, czy pracujemy tutaj czy tam, pod warunkiem, że wiemy, że nasza praca jest służbą Bogu i wszystkim duszom. W tym duchu moje dzieci uczą się dziękować Bogu we wszystkim, co robią i unikać nieuporządkowanej żądzy władzy i osobistych ambicji.

Ponieważ potrafią ustępować, szanować uprawnioną opinię drugiej osoby, postępować w stylu dzieci Boga w Dziele we wszystkim, a szczególnie w życiu publicznym, nie zapomną, że ich misją jest służyć, nie oczekując wdzięczności ani zaszczytów od ludzi i mając jedynie pragnienie dziękowania Jezusowi, cui servire regnareest — któremu służba jest panowaniem⁹³. W ten sposób niewątpliwie będą bardziej skuteczni, a przede wszystkim będą się uświęcać w każdej swojej działalności, którą — z łaską Bożą — będą umieli przekształcić w narzędzie uświęcenia i apostolstwa o niezwykle szerokim zasięgu działania.