Mówiliśmy o służbie. Najlepszą służbą, jaką możemy świadczyć Kościołowi i ludzkości, jest przekazywanie doktryny. Wielka część nieszczęść, które trapią świat, wynika z braku chrześcijańskiego nauczania, nawet pośród tych, którzy chcą albo pozornie chcą być blisko Jezusa Chrystusa. Dlatego że są tacy, którzy zamiast przekazywać dobrą doktrynę, posługują się niewiedzą innych, żeby siać zamieszanie. W ten sposób dochodzi się nawet do negacji istnienia prawa naturalnego, odciśniętego przez Boga w każdej duszy. I atmosfera świata napełnia się obojętnością religijną, która nie jest niczym innym jak brakiem świadomości albo próżnością. Nie jest to szatańskie non serviam — nie będę służył, tylko absolutny brak światła.

Są osoby, które chcą uchodzić za mędrców i twierdzą, że religia i nauka to sprawy przeciwstawne, że jest między nimi przepaść, która wydaje się nie do zasypania. To panowanie materializmu we wszystkich jego formach. Jednakże zasypać i wypełnić tę przepaść potrafi każda pobożna osoba. My, dzieci Boga w Jego Dziele, musimy starać się z łaską Pana i poprzez naukę, żeby to przeciwstawianie zniknęło, prowadząc apologię Wiary przy pomocy wiedzy świeckiej połączonej z wiedzą teologiczną i z przykładem życia.