Moje Dzieci, mam dla Was jeszcze jedno ostrzeżenie, być może zbędne, bo jeżeli macie mojego ducha, nie zechcecie postępować w ten sposób w życiu publicznym. Nie stańcie się oficjalnymi katolikami⁸⁵, katolikami, którzy traktują religię jako odskocznię, ale nie do Boga, tylko do zdobycia pożądanych przez nich stanowisk, korzyści materialnych, zaszczytów, bogactwa, władzy. O takich ludziach pewna poważna osoba powiedziała z humorem, być może przesadzając, że oczy wznoszą ku niebu, a ręce, gdzie popadnie.

Ci, którzy z katolicyzmu robią zawód, w którym mają prawo przyjmować jednych a odrzucać drugich — chcą zanegować zasadę osobistej odpowiedzialności, na której opiera się cała chrześcijańska moralność. Dlatego, że ten, kto nie może czynić użytku ze swojej uprawnionej wolności, nie ma prawa do wynagrodzenia za dobre uczynki ani też nie może otrzymać kary za swoje złe uczynki albo zaniedbania.

Tak jak Wam powiedziałem negują oni zasadę osobistej odpowiedzialności, dążąc do tego, żeby wszyscy katolicy z jednego kraju tworzyli zwarty blok, rezygnowali ze wszystkich swoich wolnych doczesnych opinii, żeby wspierać masowo jedną partię, jedną grupę polityczną, której oni — oficjalni katolicy — są właścicielami i która w związku z tym również jest oficjalnie katolicka.