Jednego razu, Jezus po tym, jak uzdrowił niemych, ślepych, kulawych, chorych oraz wielu innych, którzy przed Nim stawali, powiedział: Żal mi tego tłumu! Już trzy dni trwają przy Mnie, a nie mają co jeść (Mt 15, 32). Serce Jezusa jest pełne miłości! Współczuł owym ludziom, którzy szli za Nim przez trzy dni!

Poza tym miejcie na uwadze, że niektórzy z owych ludzi szli za Panem, jak idzie się za uzdrowicielem albo za możnowładcą, żeby uzyskać jego łaski albo — w Piśmie Świętym nie brakuje dowodów tej intencji — ut caperent eum in sermone; mieli pochwycić Go w mowie (Łk 20, 20), aby złapać Go za słowo i je zniekształcić. Jeżeli dla osób postępujących w ten sposób wytrwale przez trzy dni Jezus dokonuje wielkiego cudu rozmnożenia chlebów, pomyślcie, cóż uczyni dla nas. W chwilach kłopotów, kiedy odczuwacie Waszą nędzę, uciekajcie się z ufnością do Pana, oddawajcie się w Jego ręce i mówcie Mu, że idziemy za Nim dłużej niż trzy dni z miłością i poświęceniem.