Przeszkoda wynikająca z porażki

Innym razem zostaniecie z pustymi rękami. Będzie to chwila, żeby ponownie rozpocząć, na nowo posłuchać, jak Szymon Piotr, nakazu Chrystusa: «Wypłyń na głębię i zarzućcie sieci na połów!» A Szymon odpowiedział: «Mistrzu, całą noc pracowaliśmy i nic nie ułowiliśmy. Lecz na Twoje słowo zarzucę sieci». Skoro to uczynili, zagarnęli tak wielkie mnóstwo ryb, że sieci ich zaczynały się rwać. Skinęli więc na współtowarzyszy w drugiej łodzi, żeby im przyszli z pomocą. Ci podpłynęli; i napełnili obie łodzie, tak że się prawie zanurzały. Widząc to, Szymon Piotr przypadł Jezusowi do kolan i rzekł: «Odejdź ode mnie, Panie, bo jestem człowiek grzeszny» (Łk 5, 4–8).

Mając świadomość posiadania upadłej natury oraz porażek, do jakich doprowadziła nasza pycha, trzeba nam powtórzyć przed majestatem Boga — Chrystusa Rybaka — słowa św. Piotra: – Jestem, Panie, biednym grzesznikiem. Jezus zaś odpowie — Wam i mnie, tak jak niegdyś Apostołowi — to samo, co w momencie, gdy nas wezwał, umieszczając nas w swojej sieci: ex hoc iam homines eris sapiens — odtąd ludzi będziesz łowił (Łk 5, 10): z nakazu Bożego, z misją Bożą, z Bożą skutecznością.