34

Wady przyczyniają się do osiągnięcia pokory. Konieczność szczerości wobec Boga. Szczerość wobec samego siebie.

Miłuję Wasze wady. Niech Was nie dziwi, że tak mówię. Jeżeli walczycie, żeby się ich pozbyć, one przyczyniają się do osiągnięcia pokory. Ten, którego nazywamy pierwszym pisarzem Kastylii, powiedział, że pokora to podstawa i fundament wszystkich cnót i że bez niej nie ma żadnej innej cnoty34.

Jeżeli chcemy wytrwać, bądźmy pokorni. Aby być pokornymi, bądźmy szczerzy wobec Boga, samych siebie i wobec tych, którzy prowadzą naprzód naszą duszę: ut probetis potiora, ut sitis sinceri et sine offensa in diem Christi — abyście byli czyści i bez zarzutu na dzień Chrystusa (Flp 1, 10); abyśmy umieli rozeznawać to, co najlepsze, i żebyśmy zachowywali czystość i nie potknęli się do samego końca. W ten sposób wytrwamy.

Szczerzy wobec Boga. Jest to trudne, dlatego że ludzie dążą do anonimowości. Osoby pełniące ważne funkcje w życiu publicznym często otrzymują mnóstwo anonimów. Jest też wielu, którzy nie chcą się ujawnić również wobec Boga, którzy odmawiają spotkania na osobistej modlitwie i w rachunku sumienia.

Przypisy
34

„Pierwszy pisarz Kastylii” odnosi się to do Miguela de Cervantesa, który w swojej wzorcowej powieści El coloquio de los perros wkłada to stwierdzenie w usta Berganzy, jednego z psich bohaterów (cfr. fol. 246v, ed. by Florencio SEVILLA ARROYO, Alicante, Biblioteca Virtual Miguel de Cervantes, 2001). Nowele przykładne, t. 2, tłum. Zofia Karczewska-Markiewicz, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1976.

Odniesienia do Pisma Świętego
Ten punkt w innym języku