33
Moje pokorne Dzieci, zwróćcie uwagę, że Jezus Chrystus całując stopy pierwszym Dwunastu, ucałował również nasze. On, który jest Tym, kim jest, nam, którzy jesteśmy nędznymi stworzeniami.
Jeśli pozostaniemy wierni i zachowamy pokorę, będziemy czyści, umartwieni, posłuszni i staniemy się skuteczni na całym świecie. Im pokorniejsi, tym bardziej skuteczni. Nie przyszliśmy rządzić, ale być posłuszni. Przyszliśmy służyć jak Jezus, który non venit ministrari, sed ministrare — nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć (Mt 20, 28). Rozważajcie często słowa Jana Chrzciciela: illum oportet crescere, me autem minui — trzeba, by On wzrastał, a ja żebym się umniejszał (J 3, 30).
Jeżeli chcesz być wielki, zacznij od bycia małym. Jeżeli chcesz wybudować budynek sięgający do nieba, pomyśl najpierw o fundamencie pokory. Im większy będzie rozmiar budowli, którą próbuje się wznieść, i wysokość budynku, tym głębiej trzeba umieścić fundament. A kiedy wznoszony budynek idzie w górę, ten, kto kopie fundament, zniża się do największej głębi. Następnie budynek przed wzniesieniem się jest obniżany i jego wierzchołek wznosi się po uniżeniu33.
Wydrukowano z https://escriva.org/pl/cartas-1/56/ (02-05-2024)