Niekiedy, ci plotkarze należą do jakiejś oficjalnej grupy, która rozdziela pieniądze podatników wbrew woli obywateli kraju. A równocześnie chcieliby, żebyśmy my nie mogli oddychać, żebyśmy nie mieli prawa do pracy ani do uświęcania się poprzez ubogie życie, żeby utrzymywać i rozwijać dzieła dobroczynne, edukacyjne, kulturalne, związane z rozkrzewianiem chrześcijaństwa. To nieprzyjaciele wolności — oczywiście, wolności innych — i chcą oni dokonywać dyskryminacji obywateli.

Wszystkie stowarzyszenia, wszelkiego rodzaju — religijne, artystyczne, sportowe, kulturalne i tak dalej — koniecznie muszą mieć jakieś pieniądze i nimi obracać, żeby utrzymywać środki konieczne do realizacji ich celów. Ten, kto tym się gorszy pokazuje, że jest co najmniej głupi.

Kiedy mowa o stowarzyszeniach religijnych, niezwłocznie pojawiają się jako przykład Towarzystwo Biblijne albo Armia Zbawienia^[12], która posiada banki, towarzystwa ubezpieczeniowe i tak dalej. Nikt się tym nie gorszy. Potrzebują tych środków, żeby prowadzić swoją pracę propagandową i dobroczynną. W wielu państwach, nie dość, że nie krytykuje się działalności gospodarczej tych stowarzyszeń religijnych, ale nie nakłada się na nie podatków. Robi się tak, przez wzgląd na prowadzoną przez nie pracę społeczną.

W związku z tym jest to sprawiedliwe, że — na całym świecie — oficjalne instytucje oferują nam pożyczki, a nawet dotacje. Jeżeli będzie się tak działo, będą one tylko spełniać swój obowiązek, dlatego że naszą publiczną i społeczną pracą odciążamy ich od części ich obowiązków. Te władze, jeśli pomagają w ten sam sposób jak innym instytucjom kulturalnym i dobroczynnym, robią tylko to, co sprawiedliwe.