Z tym poczuciem głębokiej pokory— mocni imieniem naszego Boga a nie zasobami naszych wozów bojowych i naszych koni⁴⁰ — bądźcie obecni bez lęku w każdej ludzkiej działalności i we wszystkich ludzkich organizacjach, żeby był w nich obecny Chrystus. Zastosowałem do naszego sposobu działania owe słowa Pisma: ubicumque fuerit Corpus, illic congregabuntur et aquilae⁴¹, dlatego że Bóg, Nasz Pan, zażąda od nas ścisłego rachunku, jeżeli z powodu niedbalstwa lub wygodnictwa każdy z Was dobrowolnie nie będzie starał się uczestniczyć w ludzkich czynach i decyzjach, od których zależą teraźniejszość i przyszłość społeczeństwa.

Jest czymś bardzo właściwym dla Waszego powołania roztropne uczestnictwo — kiedy zaś mówię: roztropne, nie mówię: nieśmiałe — czynne i dyskretne, w taki sposób, w jaki postępują aniołowie, którzy prowadzą niewidzialne, ale niezwykle skuteczne działanie, w różnych stowarzyszeniach i instytucjach publicznych lub nie, o zasięgu lokalnym, krajowym lub międzynarodowym.

Nie możecie być nieobecni — byłoby to karygodnym zaniedbaniem— na zgromadzeniach, kongresach, wystawach, spotkaniach naukowców lub robotników, kursach szkoleniowych, we wszelkich inicjatywach, naukowych, kulturalnych, artystycznych, społecznych, ekonomicznych, sportowych itd. Czasami będziecie je organizować właśnie Wy. Najczęściej zostały one zapewne zorganizowane przez innych, a Wy będziecie w nich tylko uczestniczyć. W każdym jednak wypadku będziecie się starać, żeby nie było to bierne uczestnictwo, tylko odczuwając jarzmo — słodkie jarzmo — Waszej odpowiedzialności, będziecie się również starać o to, żeby stawać się potrzebnymi — dzięki Waszemu prestiżowi, Waszej inicjatywie, Waszemu zapałowi — w taki sposób, żebyście nadawali odpowiedni ton i wlewali chrześcijańskiego ducha we wszystkie te organizacje.