Formacja supernumerariuszy

Moje córki i moi synowie supernumerariusze, formacja, jaką daje Wam Opus Dei, jest elastyczna. Dostosowuje się niczym gumowa rękawiczka do dłoni, do Waszej sytuacji osobistej i społecznej. Powinniście być bardzo wyraziści w kierownictwie duchowym, żeby przedstawiać konkretne okoliczności zawodowe, rodzinne, wynikające z obowiązków społecznych, dlatego że skoro jest w nas jeden duch i jedne środki ascetyczne, mogą one i powinny stawać się rzeczywistością w każdym wypadku bez sztywności.

Rozmawiajcie szczerze z Waszymi dyrektorami, żeby nigdy nie naruszano wolności i pokoju Waszego ducha w obliczu trudności, jakie będziecie napotykać — często fikcyjnych — które zawsze mogą zostać rozwiązane. Miejcie na uwadze, że formacja duchowa, jaką otrzymujemy, jest sprzeczna z komplikacjami, skrupułami, wewnętrznym zahamowaniem. Duch Dzieła daje nam wolność ducha, upraszcza nasze życie, zapobiega skręceniu, splątaniu. Sprawia, że zapominamy o sobie samych i że w hojny sposób zajmujemy się innymi.

W celu otrzymywania formacji jedynie wyjątkowo powinniście chodzić do domów, w których prowadzą życie rodzinne numerariusze. Dyskretniej jest, jeśli spotykacie się z dyrektorami w Waszych miejscach pracy, w Waszych domach, na ulicy, która jest miejscem, gdzie powołał nas Pan. Natomiast w celu otrzymywania zbiorowej formacji, nie jest czymś niedyskretnym pójście do siedziby któregoś z naszych korporacyjnych dzieł, które mają drzwi i okna otwarte na oścież, dlatego że są otwarte na wszystkie dusze.