Troska i odpowiedzialność całego Kościoła Świętego

Moje Dzieci, z tej przyczyny możemy powiedzieć, że ciąży na nas troska i odpowiedzialność za cały Kościół Święty — sollicitudo totius Sanctae Ecclesiae Dei — nie takiej czy innej części. Wspomagając oficjalną odpowiedzialność — prawną, de iure divino — Biskupa Rzymu i przewielebnych ordynariuszy, my, z odpowiedzialnością — nie prawną, tylko duchową, ascetyczną, z odpowiedzialnością miłości — służymy całemu Kościołowi służbą o charakterze zawodowym, służbą świadczoną przez obywateli, którzy dają chrześcijańskie świadectwo przykładu i doktrynę do ostatnich zakątków społeczeństwa świeckiego.

Historia wykazuje decydującą rolę, jaką w trudnych chwilach dla jedności Kościoła odgrywały dzieła o charakterze powszechnym, jak zakony i zgromadzenia zakonne. My, z naszym powołaniem, które nie ma nic wspólnego z powołaniem zakonników, stanowimy Stowarzyszenie o powszechnym charakterze, również z wewnętrzną powszechną hierarchią, która odróżnia nas wyraźnie od tak zwanych ruchów apostolskich^[5] i czyni z nas spójnym i skutecznym narzędziem w służbie Kościoła i papieża.