1

Zostaliśmy wybrani przez miłość Boga, najdroższe córki i synowie, aby żyć na tej drodze - zawsze młodej i nowej - Dzieła, tej ludzkiej i nadprzyrodzonej przygodzie, która jest współodkupianiem z Chrystusem, bliskim i intymnym uczestnictwem w niecierpliwym pragnieniu Jezusa, aby rozprzestrzeniać ogień, który On przybył rzucić na ziemię1.

Jezus Chrystus swoim krzyżem i tryumfem nad śmiercią przekreślił postanowienie o potępieniu ludzi2 i odkupił wszystkich za niezmierzoną i nieskończoną cenę swojej krwi: empti enim estis pretio magno3, za wielką bowiem cenę zostaliśmy nabyci. Przed całą ludzkością, bez wyjątku, otworzył możliwość nowego życia, odnowy w Duchu, zapoczątkowania powstania zwycięzców, którzy mogą zakrzyknąć: Cóż więc na to powiemy? Jeżeli Bóg z nami, któż przeciwko nam? On, który nawet własnego Syna nie oszczędził, ale Go za nas wszystkich wydał, jakże miałby także wraz z Nim wszystkiego nam nie darować? (…) I jestem pewien, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani Zwierzchności, ani rzeczy teraźniejsze, ani przyszłe, ani Moce, ani co jest wysoko, ani co głęboko, ani jakiekolwiek inne stworzenie nie zdoła nas odłączyć od miłości Boga, która jest w Chrystusie Jezusie, Panu naszym4. Wspaniały hymn pewności, pełni, przebóstwienia. Hymn, o jakiego zaintonowaniu nędzna ludzka glina nigdy nie mogłaby nawet pomarzyć!

Przypisy
1

Por. Łk 12, 49.

2

Por. Kol 2, 14.

3

Empti enim estis pretio magno. Glorificate, et portate Deum in corpore vestro (1 Kor 6, 20). Por. 1 P 1, 18-19.

4

Quid ergo dicemus ad haec? Si Deus pro nobis, quis contra nos? Qui etiam proprio Filio suo non pepercit, sed pro nobis ómnibus tradidit illum: quo modo non etiam cum illo omnia nobis donavit?… Certus sum enim quia neque mors, neque vita, neque angeli, neque principatus, neque virtutes, neque instantia, neque futura, neque fortitudo, neque altitudo, neque profundum, neque creatura alia poterit nos separare a caritate Dei, quae est in Christo Iesu Domino nostro (Rz 8, 31-32, 38-39).

Ten punkt w innym języku