Uświęcenie pracy

Istnieje wielowiekowa przerwa, niewytłumaczalna i bardzo długa, w której ta nauka rozbrzmiewała i rozbrzmiewa niczym nowość. Poszukiwanie chrześcijańskiej doskonałości przez uświęcenie codziennej pracy — każdy powinien robić to za pośrednictwem swojego zawodu i w swoim własnym stanie. Na przestrzeni wielu wieków uważano pracę za coś pospolitego. Uważano ją, nawet wśród osób o wielkich zdolnościach teologicznych, za przeszkodę dla świętości ludzi.

Moje Córki i moi Synowie, każdemu, kto wyklucza uczciwą ludzką pracę — ważną albo skromną — stwierdzając, że nie może być ona uświęcona i uświęcająca, możecie powiedzieć z pewnością, że Bóg nie powołał go do Dzieła.

Trzeba będzie się modlić, powinniśmy się modlić, i będziemy musieli cierpieć, żeby usunąć ten błąd w myśleniu dobrych ludzi. Nadejdzie jednak chwila, w której w oparciu o ludzką pracę we wszystkich jej rodzajach zarówno umysłowych, jak i fizycznych, wzniesie się jednym głosem wołanie chrześcijan mówiących: cantate Domino canticum novum: cantate Domino omnis terra! — śpiewajcie Panu pieśń nową, śpiewaj Panu, ziemio cała!⁵