W celu uniknięcia tej trucizny, tych niebezpieczeństw — które nie powinny oddzielać od tego zadania Was, którzy macie szczególne powołanie, którym jest praca zawodowa — macie lekarstwo: środki ascetyczne, którymi dysponują wszystkie dzieci Boga w Jego Dziele, żeby uświęcać się pośród świata, na ulicy: w duchu ubóstwa — rzeczywistym oderwaniu od dóbr doczesnych — oraz w duchu pokory — oderwaniu od ludzkiej chwały, od władzy, gdyż są to dobre owoce duszy kontemplacyjnej w działaniu zawodowym.

Podkreślam szczególnie znaczenie ducha pokory, ponieważ wiecie — powtarzam Wam to ciągle — że miłość własna i duma są dla duszy o wiele bardziej podstępne i o wiele bardziej szkodliwe niż pożądliwość ciała, pożądliwość oczu⁸⁸, które są niebezpieczeństwami o wiele łatwiejszymi do odkrycia i zwalczania. Dlatego proszę moje Dzieci, bądźcie czujne i nie dajcie się zwieść próżnej chwale, oparom pychy, którymi jest przesycona atmosfera życia publicznego. Posłuchajcie tego, co mówi Wam św. Paweł: nemo se seducat. Si quis videtur inter vos sapiens esse in hoc saeculo, stultus fiat ut sit sapiens — niechaj się nikt nie łudzi. Jeśli ktoś spośród was mniema, że jest mądry na tym świecie, niech się stanie głupim, by posiadł mądrość⁸⁹. Niech nikt nie oszukuje samego siebie. Jeżeli ktoś z Was uważa się za mądrego według świata, niech się stanie głupcem w oczach ludzi światowych, aby stać się mądrym w oczach ludzi Bożych.