Królestwo niebieskie podobne jest do człowieka, który posiał dobre nasienie na swojej roli (Mt 13, 24). Cały świat jest Bożym polem. Jest nim w szczególny sposób także Twoja dusza. Skoro jesteśmy dziećmi Bożymi, to Boże pole jest również naszym polem. Bóg przekazał nam w dziedzictwie cały świat. Pomyślcie, o znaczeniu tego w odniesieniu do przebóstwienia, wielkości i odpowiedzialności.

Lecz gdy ludzie spali, przyszedł jego nieprzyjaciel, nasiał chwastu między pszenicę i odszedł (Mt 13, 25). Nieprzyjaciel Boga, Szatan. Ludzie obawiają się mówić o jego atakach i zasadzkach. Powinniśmy pamiętać, iż diabeł działa. Moja pobożność karmi się tą modlitwą odmawianą u stopni ołtarza: Sancte Michaël Archangele, defende nos in proelio: contra nequitiam et insidias diaboli… Święty Michale Archaniele, zachowaj nas w walce, a przeciw niegodziwości i zasadzkom złego ducha…¹². Oby uchronił nas od diabelskich ingerencji w tak wiele naszych i innych spraw.

Cum autem dormirent homines…Lecz gdy ludzie spali… Nie może umknąć naszej uwadze ani jedno słowo z tego, co mówi nam Pan Jezus. Czyż nie jest to sen, zły sen, który sprawia, że marnujemy ziarno nauki i świętości w naszym życiu osobistym? A więc powinniśmy czuwać. Custos, quid de nocte?Stróżu, która to godzina nocy? (Iz 21,11). Stróżu, czuwaj! Bądźmy czujni, by nie przespać alarmu i dać znać innym. Jeżeli nie będziemy czuwać, zło wkradnie się pomiędzy dobro: Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie (Mt 26, 41).

A gdy zboże wyrosło i wypuściło kłosy, wtedy pojawił się i chwast (Mt 13, 26). Oto Boża pedagogika przypowieści! Są on jasne i oczywiste dla dusz pełnych prostoty, niezrozumiałe dla skomplikowanych i zbuntowanych. Dlatego nie rozumieją ich faryzeusze. Siewca, pole, nieprzyjaciel, kąkol… Trwając w modlitewnej zażyłości zbliż się jeszcze bardziej do Chrystusa i poproś Go, żeby wytłumaczył Ci przypowieść — edissere nobis parabolam! wyjaśnij nam przypowieść! (Mt 13, 36).

Powiedz Panu, że będziesz bardzo się starał. A kiedy zobaczysz, że tak nie jest, że zasypiasz — smutna to sprawa ten sen! — oznacza to, że, z łaską Bożą, czas zareagować.

Z pewnością nasza ospałość nie wynika z braku miłości, tylko ze słabości. Dlatego natychmiast powiedzmy Panu: teraz z Tobą będę silny. Porażki należą do mnie, zwycięstwa — do Ciebie. Nie chcę, żeby na świecie panowało zło: pole zostanie zaorane i wraz z hojnym zasiewem otrzyma odpowiednią opiekę. Wybaw mnie, Panie, od moich wrogów, do Ciebie się uciekam. Naucz mnie czynić Twą wolę, bo Ty jesteś moim Bogiem (Ps 143[142], 9–10).