Budować na fundamencie pokory

Aby położyć fundamenty budynku, niekiedy trzeba wkopać się głęboko, dotrzeć do odpowiedniej warstwy, wykonać wielkie żelazne podpory i osadzić je na skale. Nie ma jednak takiej potrzeby, jeżeli od razu znajduje się twardy grunt. Pobożność, synostwo Boże, oddanie się w ręce Boga, szczerość i skupienie na problemach życia codziennego — to nasza skała: Miłuję Cię, Panie, Mocy moja, Panie, Ostojo moja i Twierdzo, mój Wybawicielu (Ps 18[17], 2–3).

Sam Pan Jezus mówi nam: Każdego więc, kto tych słów moich słucha i wypełnia je, można porównać z człowiekiem roztropnym, który dom swój zbudował na skale. Spadł deszcz, wezbrały rzeki, zerwały się wichry uderzyły w ten dom. On jednak nie runął, bo na skale był utwierdzony. Każdego zaś, kto tych słów moich słucha, a nie wypełnia ich, można porównać z człowiekiem nierozsądnym, który dom swój zbudował na piasku. Spadł deszcz, wezbrały rzeki, zerwały się wichry i rzuciły się na ten dom. I runął, a upadek jego był wielki (Mt 7, 24–27).