Bądźcie również szczerzy i prości w stosunku do tych, którzy w Dziele mają misję kierowania Wami i formowania Was, żeby mogli Was prowadzić i pomagać Wam z czułością, zdecydowaniem, ze zrozumieniem i skutecznie. Szczerzy z delikatnością, ale szalenie szczerzy^[18].

Bez jakiegokolwiek lęku manifestuj wszystko, co może ułatwić ten kierunek, który prowadzi cię do Boga, poprawia Twojego ducha i Twoją formację, szybko leczy każdą ranę i w porę prostuje każde odchylenie. Bez względu na to, jak poważne może być lub może się wydawać: nigdy nie zapominaj, że jedyną naprawdę poważną rzeczą byłoby ukrycie tej rany lub tego odchylenia przed Tym, który jest lekarzem, przewodnikiem i pasterzem.

Szczerość, wreszcie, w naszym życiu rodzinnym^[19]. Spontaniczne i otwarte zachowanie jest najskuteczniejszym środkiem, by uczynić wasze wzajemne relacje przyjaznymi i prawdziwie serdecznymi oraz by ułatwić wam pomaganie sobie nawzajem zawsze: nawet, gdy jest to konieczne, z braterskim upomnieniem.