Niemniej jednak, ta nasza nowość, moje Dzieci, jest tak stara jak Ewangelia. Od kiedy Jezus Chrystus powiedział, że On jest Drogą i Prawdą, i Życiem⁶⁰ i wezwał wszystkich do naśladowania Go⁶¹, z siłą w dusze wielu wiernych (od pierwszych chwil Kościoła) pragnienie poszukiwania doskonałości nakreślonej przez Ewangelię i praktykowanej w przykładny sposób przez samego Jezusa Chrystusa — pragnienie życia osobistą świętością i działalnością apostolską.

I tak autentyczna duchowość Ewangelii przynosiła obfite owoce świętości we wszystkich środowiskach tamtego pogańskiego społeczeństwa, które otaczało na początku chrześcijan. To mężczyźni i kobiety, którzy szczerze żyli swoją wiarą i dlatego byli prozelitami, którzy pracowali w naturalny sposób pośród innych — jeżeli byli obywatelami, jako obywatele, jeżeli byli niewolnikami, jako niewolnicy —praktykowali doskonałe braterstwo i poświęcali się Bogu i rozpowszechnianiu Dobrej Nowiny w zależności od darów, jakie każdy otrzymał⁶². Skutkiem tego była chrystianizacja całego pogańskiego społeczeństwa.