Dusze kontemplacyjne pośród świata - nimi musicie moje Dzieci w Opus Dei, nimi musicie być zawsze, żeby umocnić waszą wytrwałość, waszą wierność otrzymanemu powołaniu. I w każdej chwili naszego dnia możemy szczerze wołać: loquere, Domine, quia audit servus tuus⁵²; Mów, Panie, bo sługa Twój słucha.

Gdziekolwiek jesteśmy, pośród zgiełku ulicy i ludzkich trudów — w fabryce, na uniwersytecie, na polu, w biurze albo w domu — zachowajmy zwyczajne synowskie spojrzenie w nieustannym dialogu z Bogiem.

Dlatego że wszystko — osoby, sprawy, zadania — dają nam okazję i powód ciągłej rozmowy z Panem. Tak samo jak innym duszom, mającym inne powołanie, oglądanie — contemptus mundi — i milczenie celi albo pustyni. Od nas, moje Dzieci, Pan żąda wewnętrznego milczenia — wyciszenia głosów egoizmu starego człowieka — ale nie wyciszenia świata, dlatego że świat nie może ani nie powinien milczeć dla nas.