51. Coepit Iesus facere et docere⁸⁶, począł Jezus czynić i uczyć. Musicie uczyć, moje Dzieci, przykładem. Ludzie uwierzą w Waszą naukę, kiedy zobaczą Wasze dobre uczynki⁸⁷, Wasz sposób działania. Dobry przykład zawsze pociąga. Jednakże, żeby był on skuteczny, musi być konsekwencją prostoty i naturalności, z jaką członkowie Dzieła umieją żyć tym, czego nauczają.

Jest to potwierdzenie przedstawiane przez zwyczajnych chrześcijan, w uczciwym i odpowiedzialnym wykonywaniu danego zawodu lub zajęcia, w wiernym spełnianiu wszystkich obowiązków obywatelskich, w korzystaniu — co również jest obowiązkiem — ze wszystkich swoich praw, w sposobie stawiania czoła i rozwiązywania codziennych problemów i trudów życia w świecie. Jednym słowem, poprzez wszystkie swoje ludzkie relacje, inspirowane i przeżywane po chrześcijańsku, z nadprzyrodzoną motywacją, z miłości do Boga i bliźniego.

Ponieważ jest to przykład, który członek Dzieła musi dać z daleka, może nigdy nie zwróci na siebie uwagi. Jednakże ten, kto się do niego zbliży, ten, kto będzie z nim obcował, szybko będzie mógł powiedzieć: tutaj jest Chrystus. Dlatego że będzie poruszany przez ten Christi bonus odor⁸⁸, który wydziela woń duszy w ciągłym obcowaniu z Panem.