Radosne poświęcenie

Nie zapominajcie, że jedność życia, której żąda wezwanie do Dzieła Bożego, wymaga wiele ducha ofiary i wielkiego poświęcenia. Jesteśmy na Bożej drodze, na której idziemy śladami Jezusa Chrystusa, niosąc nasz własny krzyż, Święty Krzyż! I Bóg, nasz Pan, oczekuje, żebyśmy wciąż dokładali starań, żebyśmy czuli się bardzo szczęśliwi, współpracując ofiarnie, aby Dzieło to było realizowane.

W ten sposób zdołamy zagospodarować wiele Bożych pól, na które nie padły jeszcze ziarna zbawienia. Pokonamy liczne opory tych, którzy sprzeciwiają się Jezusowi Chrystusowi i Jego Kościołowi — czasami również opór pewnych osób, które nazywają się przyjaciółmi Chrystusa i Kościoła, a które przeszkadzają wolności dzieci Bożych i realizacji Bożego Królestwa miłości, sprawiedliwości i pokoju. Ożywiajmy uczciwą i odpowiedzialną pracą każdego z nas rozmaite ludzkie instytucje i chrześcijańskie środowiska, które borykają się z problemami.

Tak, moje Dzieci, zapewniam Was, że przyczynimy się wtedy do oświecania pracy i życia ludzi Bożym blaskiem, który Pan zechciał umieścić w naszych duszach. Nie zapominajcie jednak, że kto twierdzi, że w Nim trwa, powinien również sam postępować tak, jak On postępował.²⁶: drogą, która prowadzi zawsze do zwycięstwa, przechodząc jednak również przez ofiarę.