Trzeba zatem pokazać ludziom tę prostą drogę świętości, która jest oferowana wszystkim z cudowną prostotą Boskich spraw. Zrobimy to dobrze, jeżeli będziemy się starali głosić tę doktrynę autentycznym przykładem naszej osobistej pracy, wykonywanej z pragnieniem doskonałości — z jak największą możliwą doskonałością, również ludzką — z doskonałością, jakiej żąda to, co ma być ofiarowane Bogu.

Jeśli w ten sposób będziemy wykonywać naszą pracę, jeżeli w ten sposób będziemy realizować nasze własne zadania pośród świata — tę pracę albo munus^[4]

każdego, — ludzie nauczą się od nas, przyjmować w normalnych okolicznościach życia codziennego nakaz, który Pan skierował do wszystkich: estote ergo vos perfecti, sicut et Pater vester caelestis perfectus est⁵¹; Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski.

Pełnienie woli Boga w pracy, kontemplacja Boga w pracy, praca z miłości do Boga i bliźniego, zamiana pracy w środek apostolstwa, nadawanie temu, co ludzkie, wartości Bożej - to jest jedność życia, wyraźna i silna, którą staramy się żyć i której nauczamy.

Kontemplowanie pośród świata