Każdy może być członkiem Dzieła, jeżeli Bóg go powoła. Jego powołanie nie musi oznaczać żadnej zmiany stanu i w związku z tym żadnej wewnętrznej zmiany. Każdy pozostanie w miejscu, które zajmuje w świecie ze swoją pracą, swoją mentalnością, swoimi obowiązkami stanu, swoim zawodowym zaangażowaniem, swoimi obowiązkami wobec społeczności i swoimi relacjami społecznymi, dlatego że wszystkie te relacje są środkami pracy apostolskiej chrześcijanina.

Dzieło Boże nada mu swojego szczególnego nadprzyrodzonego ducha — swoją specyficzną ascezę — i odpowiednią formację doktrynalną w tym celu, aby mógł się uświęcać i realizować Opus Dei właśnie w tej samej ludzkiej rzeczywistości i za jej pośrednictwem.

Jednakże w ramach tej koniecznej jedności ducha i formacji każdy członek Dzieła działa w świecie — w swojej doczesnej działalności o charakterze zawodowym, kulturalnym, politycznym, społecznym i tak dalej — z pełną wolnością i w związku z tym z osobistą odpowiedzialnością — odpowiedzialnością całkowitą i wyłączną, którą każdy przyjmuje jako logiczną konsekwencję absolutnej wolności opinii i działania w ramach granic wiary i moralności Jezusa Chrystusa.