W tym miejscu wydaje mi się właściwe, aby skomentować w szczególności niektóre powody, które mogą wyjaśniać - a nie usprawiedliwiać - stanowisko niektórych ludzi, którzy być może nie starają się zrozumieć naszej drogi lub okazują się niezdolni do jej zrozumienia. W ten sposób, nawet jeśli w nieco negatywny sposób, pewne stwierdzenia, które definiują naszą duchowość i nasze zadanie apostolskie, staną się jaśniejsze.

Ci, którzy są przyzwyczajeni do chwalenia tego, co sztuczne, do czerpania przyjemności z rzeczy rzadkich lub fałszywych i do ignorowania piękna tych, które są cenne i prawdziwe - uważają kwiaty za piękniejsze, jeśli nie są naturalne: kto nie słyszał, jak mówi się o świeżych i pachnących różach, jak piękne są, wyglądają jak szmaty? - nie odkryją łatwo w dziełach apostolskich tego, co jest owocem, cudownym, ale prostym, łaski Bożej, Jego zwykłej opatrzności oraz ciężkiej i szlachetnej pracy ludzkiej.

Jeśli są przyzwyczajeni do wykonywania pracy w sposób widowiskowy, z robieniem hałasu - z obfitością fajerwerków - to usposobienie umysłu, które być może trwa przez wieki, mogło ukształtować w nich osobliwą świadomość i mentalność sprawiającą, że nie są w stanie zobaczyć, że inni ludzie nie używają fałszywych manier ani podstępów, że postępują w całej prostocie i naturalności, może naiwnie, ale za to pokornie.