23
Pragnienia bycia świętym pośród świata
Nie oznacza to, że nie było innych dusz, które starały się poświęcać doskonałemu wypełnianiu woli Bożej, bez oddzielania się od swoich codziennych zajęć i życia w świecie. Były takie — zwykle odosobnione — i Kościół niektóre z nich wyniósł na ołtarze.
Ogromna większość tych dusz pozostawała jednak w cieniu, przeminęła w milczeniu, niepostrzeżenie, tak że niemal nie można było wiedzieć, do jakiego stopnia ich święte życie było przykładem dla innych osób i przyczyniło się do ukazania świętości Kościoła.
Za przykładem tych niezwykłych ludzi pozostało również może nie tak wyraźne nauczanie, że wszyscy ochrzczeni, nawet prowadząc zwyczajne życie i pracując pośród świata, mogą i powinni uświęcać się i być potężnym zaczynem chrześcijańskiego życia63.
Wydrukowano z https://escriva.org/pl/cartas-2/54/ (02-05-2024)