Kontemplacyjni pośród świata

Jeżeli nasza walka toczy się o drobne sprawy, to właśnie z nich powinniśmy korzystać, żeby prowadzić nasz dialog z Bogiem. Możliwe, że są tacy silni ludzie, którym wystarcza zjeść tylko jeden duży posiłek dziennie i którzy tak samo utrzymują wewnętrzne skupienie dzięki jednej długiej chwili modlitwy. My jesteśmy dziećmi, które, żeby przeżyć, potrzebują wielu niewielkich posiłków. Ciągle potrzebujemy nowego pokarmu.

Warto codziennie poświęcić czas na wyłączne obcowanie z Bogiem, jednocześnie nie zapominając, że nasza modlitwa ma być nieustająca, jak bicie serca: akty strzeliste, akty miłości, dziękczynienia, akty zadośćuczynienia, komunia duchowa. Kiedy idziemy ulicą, zamykamy albo otwieramy drzwi, dostrzegamy w oddali dzwonnicę kościoła, rozpoczynamy nasze zajęcia, wykonujemy je i kończymy, to wszystko odnosimy do Boga. Czynimy z naszego codziennego życia ciągłą modlitwę, ponieważ jesteśmy duszami kontemplacyjnymi pośród wszystkich dróg świata.