Święta nieustępliwość i cnoty kardynalne

Przede wszystkim roztropność, aby umieć postępować zgodnie z prawdziwą miłością, unikając sytuacji, w których źle pojęta gorliwość stawiałaby w niebezpieczeństwie świętość Waszej nieustępliwości. Musicie być jak stalowa maczuga — potężna i wytrzymała, ale owinięta w gruby materiał, żeby nie ranić.

Miłość, czułość, do której praktykowania zachęci Was roztropność, poprowadzi Was do mówienia w sposób jasny, z rozeznaniem stosownego momentu. Uwrażliwi Was na potrzeby i sytuację bliźniego, nie skłaniając ku niepotrzebnym zaniechaniom, ale równocześnie utwierdzi Waszą wiarę, ożywi Waszą nadzieję, poprowadzi Was do dziękczynienia Bogu, za to, że zachowaliście pełnię Jego prawdy.

Sprawiedliwość, żeby postępować wobec każdego w odpowiedni sposób, bez ulegania powierzchownym schematom lub generalizowaniu, co czyni tak wiele szkody i stawia szereg przeszkód dobremu zrozumieniu między ludźmi. Dzieci, nigdy nie zapominajcie, że nie można być sprawiedliwym, jeżeli nie zna się dobrze faktów. Trzeba pilnie nadsłuchiwać, gdzie biją dzwony i wiedzieć — w każdym przypadku — kto jest dzwonnikiem.

Fortes in fide — mocni w wierze¹⁶, żeby mężnie bronić wiary, żeby stawiać opór i uczyć stawiać opór łatwej pokusie pogoni za nowinkami, chęci rozpowszechniania albo podawania jako dogmatu tego, co jest tylko teorią specjalistów. Dobrze jest dążyć do postępu w wiedzy i szukać sposobów przedstawiania spraw wiary i moralności, zachowując zawsze akceptację nauczania Kościoła. Nie można jednak być tak nieodpowiedzialnym, żeby propagować każdą ideę albo rozpowszechniać to, co jest tylko roboczą hipotezą, być może jedynie tymczasową i niczym nieumotywowaną.

Moje Córki i moi Synowie, są takie osoby, które puściwszy w obieg błędne i mętne opinie, odżegnują się od odpowiedzialności, niczym mały łakomczuch, który, po zjedzeniu całej puszki marmolady, broni się, mówiąc, że nie wiedział, iż tyle słodyczy może zaszkodzić. Chrześcijańskiemu ludowi trzeba dać przede wszystkim pewną, czystą, niepodważalną naukę.

Nie chodzi tu o stworzenie religii dla ignorantów, ale o bycie realistą i zdanie sobie sprawy, że często wiedza ludzi jest na poziomie kogoś, kogo zapytano: Co wiesz o Św. Izydorze z Sewilli? On zaś odpowiedział: Święty Izydor? Ach, tak! To ten, który wzniósł Giraldę¹⁷.

Cnota umiarkowania poprowadzi nas do tego, żeby nigdy ulegać przesadzie, żeby nie dać się ponieść gniewowi, żeby nie popadać w fanatyzm. Dziecko Boga w Jego Dziele nie może podążać za przykładem tych, którzy radzą, aby walić przeciwnika w głowę, żeby przypadkiem nie okulał.