Jest to z pewnością trudne zadanie, ponieważ trudno jest nie dać się zwieść pozorom, a wierny zarządca musi być wrażliwy na poruszenia Ducha Świętego, aby rozdzielać dobra Pańskie tak, jak uczyniłby to sam Pan. Nie może też kierować się wygodnictwem, wyznaczając tym, którzy są dobrymi sługami – właśnie dlatego, że są dobrymi sługami – najbardziej nieprzyjemnego zadania, albo rozdzielając stanowiska i urzędy bez uwzględnienia koniecznego przygotowania ludzi.

Wiecie, że nie lubię przemocy, ale po ludzku rzecz biorąc, rozumiem ostrą reakcję tego, kto za swoje czyste pragnienie służenia nie otrzymał żadnej innej ludzkiej zapłaty z wyjątkiem aroganckiego traktowania. Nawet jeśli nie zabiegał o ziemskie zapłaty, jest przecież istotą ludzką i nietrudno o sytuację, w której ciągle napięta cięciwa zrywa się.