Szczerze uważam, że jeżeli ktoś jest oskarżony, to właśnie on powinien być przesłuchiwany w pierwszej kolejności, ponieważ to on zna teorię i praktykę tego, co robi, i będzie w stanie wyjaśnić kwestie, które są mu przedstawiane. Czasami jednak można odnieść wrażenie, że błąd jest mylony z winowajcą, i są tacy, którzy uważają, że tym, co naprawdę kogoś interesuje, jest potępienie winowajcy, bez próby naprawienia błędu: między innymi dlatego, że błąd nie istnieje.

Nawet faryzeusze – et qui missi fuerant erant ex pharisaeis¹⁶ – zachowali się w sposób szlachetniejszy, pytając Chrzciciela wprost: tu, quis es, Kto Ty jesteś?¹⁷ A jednak pewnego razu Jan, videns autem multos pharisaeorum, gdy widział [...] wielu spośród faryzeuszów¹⁸, strofował ich, nazywając ich: plemię żmijowe¹⁹.