Troska o pracę św. Rafała

Obyście wszyscy, Córki i Synowie, ci młodsi i ci, którzy nie są już tacy młodzi, mieli zawsze bardzo żywą troskę o nasze dzieło świętego Rafała. Musimy patrzeć na nie z upodobaniem – powtarzam – musi być ono naszym oczkiem w głowie.

Troska ta powinna przekładać się na nieustanną modlitwę i działania. Apostolski zapał poprowadzi Was do udania się na wszystkie rozdroża świata, aby szukać dusz, aby przekazać im wezwanie Jezusa Chrystusa, ponieważ, chociaż pozostając w tym samym miejscu Chrystus mógł przyciągnąć ludzi do siebie, aby mogli usłyszeć Jego nauczanie, nie uczynił tego w ten sposób; dał nam przykład, abyśmy i my mogli przemierzać drogi, szukając tych, którzy się zagubili, jak pasterz szuka zagubionej owcy, jak lekarz przychodzi do chorego⁵¹.

Święty Jan Chryzostom pisząc, że Pan mówi do swoich uczniów: „Wy jesteście solą ziemi”, stawia przed nimi konieczność tego, co im nakazał. Wy bowiem – mówi do nich – nie powinniście troszczyć się tylko o własne życie, ale o życie całej ziemi. Nie posyłam was, jak to uczyniłem z prorokami, do dwóch miast, do dziesięciu, do dwudziestu, ani nawet do jednego narodu. Nie, wasza misja obejmie lądy i morza, bez żadnych innych granic niż te, które wyznacza sam świat, nawet jeśli czasami jest on uszkodzony ⁵². A kiedy nazywa ich światłem, mówi znowu o świecie – lux mundi – nie o pojedynczym narodzie ani o dwudziestu miastach, ale o całej ziemi. Mówi o świetle zrozumiałym, o wiele cenniejszym niż promienie słońca, tak jak sól miała być rozumiana w sensie duchowym. A Pan stawia najpierw sól, a potem światło, abyśmy mogli zdać sobie sprawę z użyteczności mocnych słów i korzyści płynących z poważnego nauczania. To nas mocno wiąże i pozwala nam się rozpłynąć. To otwiera nasze oczy, prowadząc nas niejako za rękę do cnoty⁵³.

Pójdziecie zatem na spotkanie dusz tam, gdzie się znajdują, aby przyciągnąć je do ciepła naszego ducha, do Bożego światła naszego dzieła formacji, oddając je pod patronat świętego Rafała Archanioła i świętego Jana Apostoła, aby je rozpalić, oczyścić, napełnić nauką i miłością Boga oraz szlachetnym nabożeństwem do Świętej Maryi, do Kościoła Świętego i do Papieża^[20].

Ojciec Was błogosławi

Madryt, 24 października 1942 r.