Nie ma przeciwwskazań, aby w okresie letnim zorganizować wspólną pracę, płacąc tym, którzy tego potrzebują, ponieważ inni zaoferują się za darmo. Dzięki temu będziemy mogli czasem przygotować kolejne narzędzie apostolstwa – mały domek, schronisko, itp. – a także prowadzić działalność charytatywną, na przykład budować domy na wsi lub w mieście dla potrzebujących; wykonywać konkretne prace w szpitalach lub szkołach, itp.; lub narzędzie kulturalne – wykopaliska, prace badawcze, w których mogą uczestniczyć młodzi z pracy świętego Rafała.

Zawsze znajdziemy właściwą formułę. Inne zadanie, na przykład, które może służyć jako środek w pracy Rafała – nie myślcie, że to głupie – jest zbieranie i odnawianie mebli, staroci, które zdezynfekowane i artystycznie przerobione zaoszczędzą nam pieniędzy, kiedy będziemy musieli otworzyć nowy dom.

Nie wolno nam zaniedbać w żadnym kraju apostolstwa wśród studentów zagranicznych. Jest ono kolejnym przejawem uniwersalności naszego ducha. Musimy dotrzeć do wszystkich, katolików i niekatolików, bez dyskryminacji rasowej czy językowej.

Wielu polubi Dzieło, a niektórzy otrzymają łaskę nawrócenia, a nawet powołania; i w ten sposób otworzycie drogę do rozprzestrzenienia się naszego apostolstwa na inne ziemie.