Właśnie dlatego, że wszystkie nasze dzieła korporacyjne muszą być wybitnie apostolskie, będą również otwarte dla wszystkich. Nie prowadzimy żadnej dyskryminacji, nie jesteśmy zwolennikami podziału na klasy. Interesują nas wszystkie dusze.

Dlatego, chociaż określony ośrodek edukacyjny nie będzie przeznaczony specjalnie dla osób o gorszej kondycji materialnej czy o niewielkich zasobach finansowych, będzie się starać we wszystkich przypadkach, żeby również takie osoby mogły tam uczęszczać albo przynajmniej korzystać w jakiejś formie z prowadzonej tam pracy dydaktycznej i formacyjnej.

Chodzi, na przykład, o szkoły średnie. Będą tam zajęcia dla robotników, urzędników i tak dalej, w odpowiednich godzinach — po zakończeniu dnia pracy, zwykle pod koniec dnia — przynajmniej kilka razy w tygodniu, jeżeli nie będzie to możliwe codziennie. Nie będzie się za to pobierać praktycznie żadnych opłat — trochę powinni płacić, dlatego że wypada, żeby stanowiło to dla nich niewielką ofiarę finansową — i będą korzystać z tych samych budynków i tego samego materiału dydaktycznego, którego używa się dla innych uczniów. Niekiedy również będą ci sami nauczyciele. Zwykle pracę dydaktyczną będą prowadzić współpracownicy i dobrze przygotowani nasi przyjaciele, a kiedy będzie potrzeba, inni regularnie zatrudniani i dobrze opłacani nauczyciele. W każdym razie te zajęcia będą odbywały się z tym samym poświęceniem i zaangażowaniem co pozostałe.