Działalność kulturalna, serie konferencji, kursy monograficzne itp. powinny być zawsze okazją do nauczania dobrej doktryny: do naturalnego rozpowszechniania zasad kościelnego prawa publicznego, społecznej nauki Kościoła; do uświadamiania praw i obowiązków katolików w życiu publicznym, zawodowym, rodzinnym.

Możliwa jest również wymiana poglądów na tematy aktualne, ale należy wtedy szczególnie starać się przestrzegać podanego przeze mnie kryterium: rzeczy się studiuje, a nie dyskutuje, a uczyć mogą tylko ci, którzy mają do tego odpowiednie przygotowanie.

Ci, którzy wezmą w tym udział, będą musieli uprzednio przestudiować z poczuciem odpowiedzialności – bez improwizacji i lekkomyślności – sprawę, którą będą się zajmować, i będą musieli ze spokojem wysłuchać opinii przeciwnych ich własnym, z miłością dla wolności innych – we wszystkim, co jest otwarte na różne opinie – i z wielką uwagą, w miłości.