18
Lepiej zrozumiecie dzieło świętego Rafała, jeśli rozważycie je niezależnie od prozelityzmu[9], choć w rzeczywistości dzieło świętego Rafała i prozelityzm zawsze idą w parze, ponieważ ze wszystkimi prowadzimy prozelityzm, czy są ze świętego Rafała, czy nie: jedni otrzymają łaskę powołania, a inni nie.
Jeśli skupimy naszą uwagę na tych, których traktujemy jako zwykłych przyjaciół dzieła świętego Rafała, odkryjemy, jak w naturalny sposób rozwijać z nimi nasze apostolstwo: czego mamy ich nauczyć, czego od nich oczekujemy i czego oni oczekują, czego Bóg od nich wymaga.
Prozelityzm dla dzieła świętego Rafała zaczyna się więc poprzez przyjaźń, poprzez zwykły lub zawodowy kontakt z jednym z moich synów lub jedną z moich córek. Przyjaźń i kontakty, których w Dziele doświadczają, od pierwszej chwili są nadprzyrodzone, ponieważ jest to dzieło apostolstwa; ale nie od razu to dostrzegą, dopiero później zrozumieją i przyswoją bez potrzeby wyraźnej deklaracji.
Ta przyjaźń, ta relacja z jednym z Was poszerza się, z jednej strony przez serdeczność, sympatię i częstotliwość, z jaką ta osoba przychodzi do domu Opus Dei, gdzie została nauczona, że powinna uważać go za swój własny dom; Oczywiście łączy się z przyjaźnią z pozostałymi osobami, które poznaje w tym naszym domu. A z drugiej strony, ponieważ osoby uczestniczące w dziele świętego Rafała przyjmują i przestrzegają ducha Opus Dei, mają prawdziwe przywiązanie i miłość do Dzieła, które zaczynają uważać za swoje własne i z którym stopniowo się identyfikują.
«Lepiej zrozumiecie… niezależnie od prozelityzmu»: ponownie zostaje podkreślona specyfika dzieła świętego Rafała – chrześcijańskiej formacji młodzieży – w odróżnieniu od rozeznania powołaniowego. Zasadniczo formacja dzieła świętego Rafała zmierza do tego, aby każdy młody człowiek stał się uczniem Jezusa Chrystusa, osobą utożsamioną z odkupieńczą misją Pana, Jego apostołem pośród świata. A wszystko to w praktyce bardzo niewiele różni się od podejścia do rozeznania powołania do Opus Dei. Dlatego mówi, że w rzeczywistości, pośrednio, „z każdym wykonujemy dzieło prozelityzmu”, to znaczy, że każdy jest zachęcany do wielkodusznej odpowiedzi na wezwanie Jezusa, jakiekolwiek by ono było. Różnica między chłopakiem lub dziewczyną w Dziele świętego Rafała a członkiem Opus Dei polega na tym, że ten, kto otrzymuje od Boga łaskę powołania do Dzieła, uzyskuje szczególną Bożą pomoc w przekształceniu ducha Opus Dei we własny projekt życia, nadając mu jedność i poczucie misji. Mistrzowsko opisuje to Założyciel w innym swoim liście: „To tak, jakby zapaliło się w nas światło; to tajemniczy impuls, który skłania człowieka do poświęcenia najszlachetniejszych sił na działanie, które z praktyką przybiera postać zawodu. Ta siła życiowa, która ma w sobie coś na kształt przytłaczającej lawiny, jest tym, co inni nazywają powołaniem” (List nr 3, § 9a, w: Josemaría Escrivá de Balaguer, Cartas [I], OC,II/2.1, s. 167). (przyp. red.).
Wydrukowano z https://escriva.org/pl/cartas-2/127/ (02-05-2024)