Edukacyjna i pedagogiczna wartość wolności

Najświętszy Ojcze:

Jest to dla mnie źródłem głębokiej radości duchowej i tytuł najwyższego zaszczytu, że mogę skierować do Waszej Świątobliwości to krótkie pozdrowienie z tak doniosłej okazji: rozpoczęcie kultu w przyległym kościele parafialnym pod wezwaniem chwalebnego poprzednika Chrystusa, świętego Jana Chrzciciela, oraz inauguracji kursu zawodowego tego Centrum Elis, który Stolica Apostolska, za pośrednictwem Sekretariatu Stanu Waszej Świątobliwości chciała powierzyć opiece Opus Dei.

Kiedy stoję teraz przed Tobą, Ojcze Święty, przychodzi mi na myśl wiele wspomnień z mojej długiej i tak już rzymskiej podróży. W centrum tych wspomnień znajduje się dostojna osoba Waszej Świątobliwości, która od 1946 r. życzliwie pragnęła udzielać owocnych rad i wielkodusznych zachęt mojej skromnej osobie i Dziełu, które wówczas zaczynało stawiać pierwsze kroki na ziemi rzymskiej. Błagam Waszą Świątobliwość o wybaczenie tych osobistych aluzji i przyjęcie mojej pobożnej i synowskiej wdzięczności.

Pragnę teraz, jeśli można, wyrazić serdeczną wdzięczność za ojcowskie i świetlane słowa Waszej Świątobliwości oraz przyłączyć się do uczuć, które Wasza Świątobliwość wyraził podczas uroczystej ceremonii, która odbyła się w przyległej parafii, w obecności ojców soborowych, władz i wiernych. Cieszę się, że wasze serce, jako Pasterza powszechnego, przepełnione troską wszystkich Kościołów, napełniło się radością z otwarcia nowego kościoła dla kultu w dzielnicy na peryferiach Rzymu, kiedy przed kilkoma minutami wasz Kardynał Wikariusz wypowiedział słowa, które kanonicznie erygują tę świecką parafię. Kapłani parafii są zaszczyceni i bardzo zadowoleni, że mogą współpracować z diecezją rzymską w ramach swojej posługi kapłańskiej, poświęcając się trosce o dusze w tej dzielnicy, która właśnie się rodzi; ufają w błogosławieństwo Waszej Świątobliwości, niosące Bożą pomoc, aby mogli wiernie pełnić tę posługę Kościołowi i mieszkańcom Tiburtino.

Wasza Świątobliwość, to Centro Intemazionale per la Gioventú Lavoratrice, powierzone przez Stolicę Apostolską Opus Dei, zazdrośnie strzeże w kronice swoich bardzo niedawnych początków czcigodnej pamięci trzech Papieży. Piusa XII, ponieważ to właśnie w osiemdziesiątą rocznicę urodzin tego wielkiego Papieża Rzymu powstała ta owocna inicjatywa. Jana XXIII, ponieważ za jego pontyfikatu dzieło to zostało powierzone Opus Dei i rozpoczęte. Waszej Świątobliwości, ponieważ za Waszego pontyfikatu i pod Waszą wielkoduszną interwencją budowa Centrum była kontynuowana i ukończona, a jego działalność dydaktyczna i apostolska rozpoczęta. Dzisiaj, Najświętszy Ojcze, Centrum Elis jest wielce zaszczycone obecnością Twojej osoby w jego pomieszczeniach i salach lekcyjnych, i czerpie z tego zachętę do coraz lepszego i z coraz większym oddaniem wykonywania ogromnej pracy apostolskiej, która go czeka, w służbie dusz i dla dobra społeczeństwa cywilnego.

Opus Dei przyjęło ze szczególną wdzięcznością to radosne zlecenie, aby formować młodych ludzi zawodowo, po ludzku i po chrześcijańsku. Nie tylko dlatego, że – jak często powtarzam – Opus Dei chce służyć Kościołowi tak, jak Kościół chce, aby mu służono, ale także dlatego, że powierzone mu zadanie doskonale odpowiada duchowym i apostolskim cechom naszego Dzieła. Opus Dei, zarówno w formacji członków, jak i w praktyce apostolstwa, opiera się na uświęceniu pracy zawodowej każdego z nich.

W tych salach lekcyjnych młodzi robotnicy, którzy mieszkają w Centrum, uczęszczają na zajęcia i uczą się szlachetnego i pożytecznego zawodu, formują się na chrześcijan w przekonaniu, że człowiek został stworzony przez Boga ut operaretur. Ten młodzieniec, Ojcze Święty, uczy się, że praca uświęcona i uświęcająca jest istotną częścią powołania odpowiedzialnego chrześcijanina, który jest świadomy swojej godności, a także wie, że ma obowiązek uświęcać samego siebie i szerzyć królestwo Boże właśnie w tym dziele i poprzez to dzieło, które przyczynia się do budowania ziemskiego miasta.

W tej pogodnej i radosnej atmosferze, podobnej do tej, jaką towarzyszą wszystkim działaniom, które Opus Dei prowadzi dzięki łasce Bożej na całym świecie, staramy się, Ojcze Najświętszy, oddychać atmosferą wolności, w której wszyscy czują się braćmi i siostrami, z dala od goryczy wynikającej z samotności i obojętności. Klimat, w którym uczą się doceniać i przeżywać wzajemne zrozumienie, radość z lojalnego współżycia między ludźmi. Kochamy i szanujemy wolność, wierzymy w jej wartość edukacyjną i pedagogiczną. Jesteśmy przekonani, że w takim klimacie kształtuje się dusza z wewnętrzną wolnością, a ludzie są wykuwani do odpowiedzialnego życia nauką Chrystusa, do mężnego wcielania wiary w życie, do radosnego praktykowania wewnętrznego i pobożnego posłuszeństwa naukom Kościoła – wśród których doktryna społeczna zajmuje poczesne miejsce – zdolni kochać całym sercem i ze wszystkich sił Kościół Boży i Biskupa Rzymu.

Ojcze Święty, dziękując Ci w imieniu tych Twoich synów i córek za Twoją obecność w tym Centrum i za nauczanie, które zechciałeś przekazać, proszę Cię o Błogosławieństwo Apostolskie, które będzie dla mnie i dla wszystkich źródłem pociechy i zachęty.