Słuszna wolność ludzi, jeśli są naprawdę uczciwi, z Bożą pomocą prowadzi ich do pragnienia służenia Bogu i Jego stworzeniom. Servite Domino in veritate¹, służcie Panu w prawdzie, radził Tobiasz swoim synom. I tej rady udzielam również Wam, ponieważ otrzymaliśmy od Boga wezwanie do szczególnej służby Jego Kościołowi i wszystkim duszom. Jedyną ambicją, jedynym pragnieniem Opus Dei i wszystkich jego córek i synów, jest służyć Kościołowi, tak jak on chce, aby mu służono^[1], w ramach specyficznego powołania, które dał nam Bóg.

Nos sumus servi Dei caeli et Terre², myśmy sługami Boga nieba i ziemi. I tym właśnie jest całe nasze życie, moje córki i synowie: służbą o celach wyłącznie nadprzyrodzonych, ponieważ Opus Dei nie jest i nigdy nie będzie – ani nie może być – narzędziem doczesnym. Opus Dei jest również służbą ludzką, ponieważ nie robicie nic innego, jak tylko staracie się osiągnąć w świecie doskonałość chrześcijańską w sposób prawy, poprzez wasze wolne i odpowiedzialne działanie na wszystkich polach aktywności obywatelskiej; to bezinteresowna służba, która nie poniża, ale wychowuje, która powiększa serce – czyni je rzymskim w najwyższym znaczeniu tego słowa – i prowadzi do szukania czci i dobra ludzi w każdym kraju, aby każdego dnia było mniej ubogich, ignorantów, dusz niewierzących, ludzi zdesperowanych, wojen, niepewności, a więcej miłosierdzia i pokoju.