Jednakże, jak Wam już powiedziałem, poza owymi ośrodkami kierowanymi przez Dzieło^[4], myślę o tych innych, o wiele liczniejszych, które będą powstawać — wspierane i kierowane głównie przez współpracowników naszego apostolskiego działania — i które również będą cudownymi narzędziami, żeby przekazywać niezwykle licznym duszom — niektórym już od dzieciństwa — Boskiego ducha naszego Opus Dei. Będą to ogniska promieniujące z nadprzyrodzoną naturalnością nauką Jezusa Chrystusa, którą wypowiedział o samym Sobie: Ja jestem światłością świata. Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia²³.

Myślę zaś przede wszystkim o ogromnej pracy apostolskiej, jaką wielu z Was będzie realizowało na całym świecie, zajmując jako obywatele — własnym prawem, z przygotowaniem i osobistą kompetencją — stanowiska dydaktyczne w państwowych ośrodkach nauczania — które są dzisiaj w wielu krajach, jeżeli nie jedyne, to najbardziej uczęszczane i najbardziej prestiżowe — świadcząc rzetelne usługi państwu i całemu społeczeństwu świeckiemu, przyczyniając się skutecznie do postępu osobistego we wszystkich porządkach, czyniąc ze studiów i z nauczania — Waszej pracy zawodowej — również środek osobistej świętości, zjednoczenia z Bogiem, życia kontemplacyjnego, ponieważ do kontemplacji Boga dochodzimy poprzez poznawanie Bożych dzieł — w myśl słów: „Niewidzialne Jego przymioty stają się widzialne dla umysłu przez Jego dzieła” — dlatego i kontemplacja dzieł Bożych drugorzędnie należy do życia kontemplatywnego, o ile ona nas prowadzi do poznania Boga²⁴.