„Zawsze powinniśmy się modlić i nie ustawać”¹. Modlitwa, moje dzieci, jest podstawą wszelkiej pracy nadprzyrodzonej.

Spójrzmy na Jezusa Chrystusa, w który jest naszym wzorem. Co robi przy wielkich okazjach? Co mówi o Nim Ewangelia? Przed rozpoczęciem swego życia publicznego usuwa się na pustynię na „czterdzieści dni i czterdzieści nocy”², aby się modlić. Święty Łukasz opowiada, że przedtem „całą noc spędził na modlitwie do Boga”³. A przed otwartym grobem Łazarza, wznosi oczy ku niebu i woła: „Ojcze, dziękuję Ci, żeś Mnie wysłuchał”⁴. A co robi w intymności Ostatniej Wieczerzy, w udręce Getsemani, w samotności Krzyża? Z wyciągniętymi ramionami rozmawia z Ojcem.