Dzieci mojej duszy, chcę was prowadzić po drodze cudów, przez życie pełne miłości i nadprzyrodzonych przygód, po której prowadzi mnie Pan. To życie pełne szczęścia, poświęcenia, cierpienia, wyrzeczeń, oddania, zapomnienia o sobie.

Si quis vult post me venire… „Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia bierze krzyż swój i niech Mnie naśladuje!”¹¹. Wszyscy słyszeliśmy te słowa: dlatego tu jesteśmy. Słyszeliśmy również inne: „Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem”¹². Boże powołanie ma bardzo konkretny cel: skierować cię na wszystkie skrzyżowania świata, będąc dobrze zanurzonym w Bogu. Być solą, być zaczynem, być światłem świata. Tak, mój synu: masz być w Bogu, aby oświecać, nadawać smak, wzrastać, być zaczynem.

Ale światło będzie ciemnością, jeśli nie będziesz kontemplacyjny, duszą nieustannej modlitwy. I sól straci swój smak, jeśli nie będziesz zanurzony w Bogu, będziesz służył tylko do deptania przez ludzi. Jeśli nie jesteś prawdziwie kontemplacyjną duszą, drożdże zgniją i stracą swoją moc zakwaszania całej masy.

Odmawiaj modlitwy ustne, które są częścią naszego życiowego planu pobożności. Następnie zwróć się do Boga z własnymi, osobistymi modlitwami ustnymi — tymi, które pobudzają cię do największej pobożności. Nie poprzestawaj na tym, co wszyscy mamy obowiązek i radość wypełniać. Dodaj to, co podpowiada ci twoje serce. Wreszcie, nie zapominaj o nieustannej modlitwie myślnej. Staraj się prowadzić dialog z Bogiem, w centrum swojej duszy, z całą ufnością i szczerością.

Synu, myślę, że powiedziałem ci już wszystko, co miałem ci do powiedzenia. Teraz pozostaje ci zdecydować się być duszą prawdziwie oddaną, rozkochaną, w stałym kontakcie z Bogiem. Wtedy jestem pewien twojej wierności.

Zakończę więc trzema cytatami z Pisma Świętego:

Oportet semper orare et non deficere¹³: Zawsze powinniśmy się modlić i nie ustawać.

Erat pernoctans in oratione Dei¹⁴: Chrystus całą noc spędził na modlitwie do Boga.

Erant autem perseverantes in doctrina apostolorum, et communicatione fractionis panis, et orationibus¹⁵: Pierwsi chrześcijanie trwali w nauce Apostołów i we wspólnocie, w łamaniu chleba i w modlitwach.