Moje córki i synowie, wasz Ojciec chce ponownie otworzyć przed wami swoje serce. Musimy nadal się modlić z ufnością, która jest pierwszym warunkiem dobrej modlitwy, pewni, że Pan nas słyszy. Zobaczcie, że sam Bóg mówi do nas teraz, na początku tego Wielkiego Postu: Invocabit me, et ego exaudiam eum: eripiam eum, et glorificabo eum¹. Będzie mnie wzywał, a Ja go wysłucham. Wyzwolę go i obdarzę sławą.

Ale musimy modlić się z chęcią zadośćuczynienia. Jest wiele do odpokutowania, na zewnątrz i wewnątrz Kościoła Bożego. Znajdź kilka słów, zrób osobisty akt strzelisty i powtarzaj go wiele razy dziennie, prosząc Pana o przebaczenie. Najpierw za nasze osobiste lenistwo, a następnie za tak wiele złych czynów popełnionych przeciwko Jego Świętemu Imieniu, przeciwko Jego Sakramentom, przeciwko Jego doktrynie. „Teraz zaś, Boże nasz, wysłuchaj modlitwy Twojego sługi i jego błagań i rozjaśnij swe oblicze nad świątynią, która leży zniszczona — przez wzgląd na Twoje Imię, Panie! Nakłoń, mój Boże, swego ucha i wysłuchaj! Otwórz swe oczy i zobacz nasze spustoszenie i miasto, nad którym wzywano Twego Imienia. Albowiem zanosimy swe modlitwy do Ciebie, opierając się nie na naszej sprawiedliwości, ale ufni w Twoje wielkie miłosierdzie”².