Moje Dzieci — wiara! Rozważajcie to, co pisze św. Paweł mieszkańcom Koryntu: modicum fermentum totam massam corrumpit — odrobina kwasu zakwasza całe ciasto³⁵. Pozostańcie zjednoczeni w miłości Bożej, w ufnym obcowaniu z Jezusem, w synowskim oddaniu Matce Najświętszej. Jeżeli będziecie wierni, Pan — przez Wasze ręce — zdziała cuda będące owocem Waszego milczącego i pokornego oddania. Warto ponownie przejąć się owym ustępem ze św. Łukasza: Wróciło siedemdziesięciu dwóch z radością, mówiąc: «Panie, przez wzgląd na Twoje imię nawet złe duchy nam się poddają»³⁶.

Dzieci Moje: date, et dabitur vobis: mensuram bonam, et confertam, et coagitatam, et supereffluentem dabunt in sinum vestrum — dawajcie, a będzie wam dane; miarę dobrą, ubitą, utrzęsioną i wypełnioną ponad brzegi wsypią w zanadrza wasze³⁷. Dawajcie dużo, a dużo otrzymamy. Starajcie się rozumieć, a zostaniemy zrozumiani. Miłujcie bardzo wszystkich, a ostatecznie będziemy przez wszystkich miłowani.

Słuchajcie zawsze w Waszym sercu owego okrzyku Pana, który poruszył tak wiele dusz, również moją: ignem veni mittere in terram, et quid volo nisi ut accendatur? — przyszedłem ogień rzucić na ziemię i jakże pragnę, ażeby już zapłonął³⁸. Wy i ja — rozpaleni tym Bożym ogniem — zobaczymy, jak nasze życie się oczyszcza, jak uczymy się walczyć z naszymi błędami, nabierać chrześcijańskiej doskonałości, dobrego przebóstwienia.

Tylko w ten sposób, z miłością — Miłością Chrystusa — i z pokorą znajomości samego siebie, możemy zdobyć się na to, żeby mówić naszemu Panu, non verbo neque lingua, sed opere et veritate; nie językiem, tylko czynem i prawdą³⁹ — że chcemy iść Jego śladem. Tylko w ten sposób będziemy umieli zareagować na Boże wezwanie okrzykiem prawdziwego oddania, odpowiadając na Bożą łaskę: ecce ego, quia vocasti me! — oto jestem, przecież mnie wołałeś!⁴⁰.

Błogosławi Was z czułością Wasz Ojciec

Josemaría Escrivá

Madryt, 24 marca 1930 roku