Zestawienie punktów

Jesteś jak wór z piaskiem. – Sam z siebie nic nie robisz. Nic więc dziwnego, że zaczynasz odczuwać objawy letniości. – Zareaguj!

Poprawiaj się. – Każdego dnia troszeczkę. – Na tym polega twoja ciągła praca, jeśli naprawdę chcesz zostać świętym.

Właśnie na tym ma polegać twoje życie wewnętrzne: zaczynać… i na nowo zaczynać.

Jeszcze jeden upadek – i to jaki…! Czy masz rozpaczać…? Nie: upokorz się i uciekaj się przez Maryję, twoją Matkę, do miłosiernej Miłości Jezusa. – Odmów Miserere¹ – i w górę serce! – Rozpocznij na nowo.

Stałość, której nic nie zachwieje. – Jest ci potrzebna. Proś o nią Pana i uczyń wszystko, co możesz, by ją osiągnąć: jest to bowiem pewny środek, abyś nie zboczył z tej owocnej drogi, którą zacząłeś iść.

Nie możesz się „wznieść”? – Nic dziwnego, taki upadek…

Wytrwaj, a jeszcze się „wzniesiesz”. – Przypomnij sobie, co powiedział pewien autor duchowy: „twoja biedna dusza jest jak ptak, którego skrzydła są ciągle oblepione błotem”.

Potrzebne ci światło z nieba oraz codzienny, systematyczny wysiłek osobisty w rzeczach małych, aby odrzucić to błoto, które przylgnęło do twoich skrzydeł: te skłonności, tę bujną wyobraźnię, to zniechęcenie.

Wówczas poczujesz się wolny. – Jeżeli wytrwasz – „wzniesiesz się”.

Podziękuj Bogu za otrzymaną pomoc i ciesz się ze swojego zwycięstwa. – Jaką głęboką radość odczułeś w duszy, gdy odpowiedziałeś na łaskę!