Zestawienie punktów

Jezus, nim wziął na siebie Krzyż, przygotowywał się do tego trzydzieści trzy lata, całe swoje życie! — Jeżeli Jego uczniowie prawdziwie chcą Go naśladować, powinni przemieniać swoją egzystencję we współ odkupienie, z Miłości, poprzez bierne i czynne wyrzeczenie się samego siebie.

Umartwienie jest mostem zwodzonym, który ułatwia nam wejście do twierdzy modlitwy.

Wydaje się, jak gdyby “duch” coraz bardziej się pomniejszał i kurczył aż do rozmiarów najmniejszego punkciku… A ciało rośnie, olbrzymieje, aż całkowicie zapanuje nad duchem. — Dla ciebie napisał św. Paweł: 1 Kor 9,27 “poskramiam moje ciało i biorę je w niewolę, abym innym głosząc naukę, sam przypadkiem nie został uznany za niezdatnego”.

Tego chce nasz Pan, Jezus: mamy iść tuż za Nim. Nie ma innej drogi. Takie jest działanie Ducha Świętego w każdej duszy, również w twojej: bądź uległy, nie stawiaj przeszkód Bogu, dopóki nie uczyni twojego nędznego ciała drugim Ukrzyżowanym.

Słowo “miłość” może w końcu obrzydnąć, jeżeli się je często powtarza ustami, a nie czyni wiarygodnym przez drobne ofiary.

Umartwienie ma nadzwyczajną wagę pod każdym względem: — Z powodów ludzkich, gdyż ten, kto nie umie panować nad sobą, nigdy nie będzie miał pozytywnego wpływu na innych, i środowisko go pokona, gdy tylko zacznie schlebiać swoim osobistym zachciankom: stanie się człowiekiem bezsilnym, niezdolnym podjąć wysiłku, kiedy zajdzie taka potrzeba. — Z racji nadprzyrodzonych: czy nie wydaje ci się słuszne, żebyśmy przez te drobne uczynki okazywali swoją miłość i cześć dla Tego, który za nas oddał wszystko?

Duch umartwienia jest bardziej skutkiem niż wyrazem Miłości. Jeżeli zawodzisz w tych drobnych próbach, przyznaj, że słabnie twoja miłość do Miłości.

Czy nie zauważyłeś, że ludzie, którzy się umartwiają, dzięki swojej prostocie cieszą się bardziej z dobrych rzeczy już na tym świecie?

Bez umartwienia nie ma szczęścia na ziemi.

Kiedy się zdecydujesz żyć w umartwieniu, poprawi się twoje życie wewnętrzne i będziesz przynosić więcej owoców.

Dzień bez umartwienia jest dniem straconym, gdyż nie wyrzekliśmy się siebie, nie złożyliśmy całopalnej ofiary.

Wolę cnoty niż wyrzeczenia — mówi innymi słowami Jahwe do ludu wybranego, który okłamuje samego siebie przez pewne obrzędy zewnętrzne. — Dlatego mamy praktykować pokutę i umartwienie jako prawdziwe dowody miłości do Boga i bliźniego.