Zestawienie punktów

Również tobie daje do myślenia ta uwaga, która bardzo mnie zabolała: “Widzę jasno, że brak oporu lub też nieskuteczny opór wobec niegodziwych praw wynika z tego, że zarówno na górze, na dole, jak i pośrodku jest wiele — jakże wiele! — miernot”.

Rozmyślanie o śmierci Chrystusa oznacza zaproszenie do podejmowania swoich codziennych zadań z absolutną szczerością i do traktowania na serio wiary, którą wyznajemy. Ma to być okazją do zanurzenia się w głębi miłości Bożej, aby następnie — słowem i czynami — móc ukazywać ją ludziom.

Staraj się, by twoje usta, usta chrześcijanina — bo nim jesteś i powinieneś być w każdej chwili — wypowiadały naglące słowo nadprzyrodzone, które by poruszało, pobudzało i było wyrazem twojej zaangażowanej postawy życiowej.

Powinniśmy zadbać o to, by we wszystkich dziedzinach życia intelektualnego znalazły się osoby prawe, o sumieniu autentycznie chrześcijańskim, cechujące się spójnością życia, które będą posługiwać się nauką jako bronią w służbie ludzkości i Kościoła. Bo nigdy nie zabraknie na ziemi — jak to miało miejsce, kiedy Jezus przyszedł na świat — nowych Herodów, którzy będą usiłowali wykorzystać wiedzę naukową — nawet fałszując ją — do prześladowania Chrystusa i tych, którzy do Niego należą.

Jak wielką pracę mamy przed sobą!

Już to powiedział Nauczyciel: obyśmy my, synowie światłości, w czynieniu dobra postępowali co najmniej z takim samym zaangażowaniem i uporem, z jakim poświęcają się swojemu dziełu synowie ciemności!

— Nie skarż się: raczej pracuj, aby zagłuszyć zło obfitością dobra!

Nalegam: proś Pana, aby nam, swoim dzieciom, udzielił daru języków, który nam pozwoli mówić zrozumiale dla wszystkich. Powód, dla którego życzę każdemu owego daru języków, możesz wywnioskować z kart Ewangelii, bogatych w przypowieści, w przykłady, które materializują doktrynę i ilustrują to, co duchowe, bez pomniejszania wartości lub obniżania rangi słowa Bożego. Wszystkim — uczonym i mniej uczonym — łatwiej jest rozważać i zrozumieć przesłanie Boże za pośrednictwem tych ludzkich obrazów.

In modico fidelis — wierny w drobnej rzeczy… — Twoja praca, synu mój, nie polega jedynie na zbawianiu dusz, lecz na ich uświęcaniu, dzień po dniu, nadając każdej chwili — nawet tym pozornie powszednim — perspektywę wieczności.

Pytasz mnie, co mógłbyś uczynić dla swojego przyjaciela, aby nie był samotny. — Powiem ci to, co zawsze, gdyż mamy do dyspozycji wspaniałą broń, która rozwiązuje wszystko: modlitwę. Najpierw masz się modlić. A potem uczyń dla niego to, co chciałbyś, aby w podobnych okolicznościach uczyniono dla ciebie. Bez upokarzania go trzeba mu pomagać w taki sposób, aby to, co wydaje mu się trudne, stało się dla niego łatwe.

Oprócz swojej obfitej i skutecznej łaski Pan dał ci głowę, ręce, zdolności intelektualne, by twoje talenty przynosiły owoce. Bóg pragnie czynić ciągle cuda — wskrzeszać martwych, przywracać słuch głuchym, wzrok ślepym, zdolność chodzenia chromym… — poprzez twoją uświęconą pracę zawodową, która zamienia się w całopalną ofiarę, miłą Bogu i użyteczną dla dusz.