Zestawienie punktów

Zapoznać ich z Chrystusem

Chodzi o to, by sprawić, aby we wczesnej młodości lub w okresie dojrzewania byli poruszeni ideałem: aby szukali Chrystusa, aby znaleźli Chrystusa, aby zadawali się z Chrystusem, aby szli za Chrystusem, aby kochali Chrystusa, aby trwali przy Chrystusie.

Chodzi o to, by oczekiwać cierpliwie na działanie łaski Bożej w duszach, na godzinę spotkania z Mistrzem i na to, by byli tak wspaniałomyślni i wrażliwi, aby pójść za Jego głosem – veni, sequere me¹¹; chodź, pójdź za mną – wyrzekając się tak wielu rzeczy, które innym są dozwolone.

Od samego początku dzieła świętego Rafała, pracy, którą wykonywałem – w domu mojej matki^******* – zawsze przypominał mi się głód prawdy apostoła Jana. Jest to ten sam głód, jaki odczuwają dorastający i żyjący w czystości młodzi ludzie wszystkich czasów, otwierając oczy na rzeczywistość świata.

Właśnie z powodu pragnienia prawdy przyszli apostołowie udali się do Jana Chrzciciela. Jezus przeszedł obok – respiciens Iesum ambulansem¹² – a Jan zawołał: ecce Agnus Dei¹³, oto Baranek Boży. Dwaj uczniowie Chrzciciela – Jan i Andrzej – usłyszeli te słowa: et secuti sunt Iesum¹⁴, i poszli za Jezusem.

Pan zapytał ich, czego chcą. Ich odpowiedź była nie do końca logiczna: Rabbi, ubi habitas?¹⁵; Mistrzu, gdzie mieszkasz? Jezus rzekł do nich: venite et vide te¹⁶, chodźcie i zobaczcie. Jan i Andrzej poszli i zobaczyli, gdzie mieszkał, i zatrzymali się u Niego tego dnia.

Rozmowa musiała być długa, a miłość na dobre zagościła w młodzieńczym sercu Jana, ponieważ, gdy później – w późniejszych latach – opowiada on swoją Bożą przygodę, ta część Ewangelii ma szczerość i styl osobistego dziennika – hora autemerat quasi decima¹⁷, była czwarta po południu, pisze, wspominając dokładny moment, w którym videns eos sequentes se¹⁸, Jezus widząc, że idą za Nim, zaprosił ich, aby Mu towarzyszyli.

Działanie tych młodych przyjaciół, którzy poszli za Chrystusem, zachowując się dyskretnie i naturalnie wśród swoich, żyjąc naszym duchem z łagodnością i miłością, wnosząc Christi bonus odor¹⁹, miłą woń Chrystusa do każdego środowiska, jest bardzo skuteczna: ich współpraca w dziele świętego Rafała jest wielką pomocą dla numerariuszy, którzy kierują tym apostolstwem. Nie jest rozsądne proponowanie każdemu z tych przyjaciół powołania numerariusza. Jeśli Pan da im takie powołanie, sami poruszą tę kwestię.

Z drugiej strony, jest wielu chłopaków, u których nigdy nie pojawi się kwestia osobistego powołania czy jakiegokolwiek poświęcenia. Mogą być współpracownikami lub pozostaną po prostu dobrymi przyjaciółmi, którzy chętnie pomogą w naszych duchowych i ludzkich zadaniach.

Wzruszające jest widzieć, że wszyscy młodzi świętego Rafała, nawet ci, którzy nie otrzymali łaski powołania do Opus Dei, mają wielkie przywiązanie do Dzieła. Jest wiele przykładów – w tych latach – jak szlachetnie bronili Dzieła i uspokajali wody, które niektórzy zamącili oszczerstwami^[8].

Czuli się zobowiązani do lojalności i wdzięczności za matczyną opiekę, jaką Opus Dei im okazywało, i wystąpili przeciwko fałszerstwom: ponieważ – także dla nich – Opus Dei jest czymś bliskim, i nie mogli zachować spokoju bez oczyszczenia atmosfery.

A św. Paweł kontynuuje: ut det vobis secundum divitias gloriae suae virtute corroborari per Spiritum eius in interiorem hominem; Christum habitare per fidem in cordibus vestris; in caritate radicati et fundati, ut possitis comprehendere cum omnibus sanctis quae sit latitudo, et longitudo, et sublimitas, et profundum²⁶; Aby według bogactwa chwały Swojej dał wam przez Ducha umocnienie w człowieku wewnętrznym, i aby Chrystus zamieszkał w sercach waszych przez wiarę, byście, będąc ugruntowani w miłości, mogli ze wszystkimi świętymi pojąć, jaka jest szerokość i długość, i wysokość, i głębokość tej tajemnicy.

Na tym polega wielkość życia, którego Bóg od nas wymaga: nie możemy prowadzić życia płaskiego! Scire etiam supereminentem scientiae caritatem Christi, ut impleamini in omnem plenitudinem Dei²⁷; i chce, abyśmy poznali miłość Chrystusa do nas, która przewyższa wszelką wiedzę, abyśmy zostali w pełni napełnieni wszelkim dobrem Bożym.

Odpowiedzialność apostolska. Praca z młodzieżą