Zestawienie punktów

Oby nikt nie wyczytał na twojej twarzy smutku ani bólu, kiedy pośród świata rozsiewasz woń swojej ofiary: dzieci Boże powinny zawsze być siewcami pokoju i radości.

Miles — żołnierz. Tak nazywa Apostoł chrześcijanina. Otóż w tej błogosławionej, chrześcijańskiej walce miłości i pokoju o szczęście wszystkich dusz są w Bożych szeregach żołnierze zmęczeni, głodni, poranieni… lecz radośni: niosą w sercu niezawodne światło zwycięstwa.

Obowiązkiem każdego chrześcijanina jest nieść pokój i szczęście do różnych środowisk ziemi w krucjacie męstwa i radości, która poruszy nawet serca zwiędłe i zepsute, i podnieść je ku Niemu.

Świat na nas czeka. Tak, namiętnie kochamy ten świat, gdyż tego nauczył nas Bóg: Sic Deus dilexit mundum… — tak Bóg umiłował świat; a także dlatego, że jest on naszym polem bitwy — przepięknej wojny miłości — abyśmy wszyscy osiągnęli pokój, który Chrystus przyszedł wprowadzić.

Walcz z chropowatością swojego charakteru, ze swoim egoizmem, wygodnictwem, ze swoimi antypatiami… Oprócz tego, że musimy być współodkupicielami, nagroda, którą otrzymasz — przemyśl to dobrze — będzie bezpośrednio zależna od zasiewu, którego dokonasz.

Zadanie chrześcijanina: zagłuszyć zło obfitością dobra. Nie chodzi o jakieś negatywne kampanie ani o bycie przeciwko czemukolwiek. Przeciwnie: mamy żyć z afirmacją, pełni optymizmu, młodzieńczości, radości i pokoju; patrzeć z wyrozumiałością na wszystkich: na tych, którzy idą za Chrystusem, i na tych, którzy Go opuszczają albo Go nie znają. — Ale wyrozumiałość nie oznacza wycofywania się ani obojętności, lecz aktywność.

Z miłością chrześcijańską i ludzką elegancją powinieneś unikać stwarzania przepaści między tobą a kimkolwiek… powinieneś zawsze zostawiać bliźniemu jakieś wyjście, aby nie oddalił się jeszcze bardziej od Prawdy.

Przemoc nie jest dobrą metodą przekonywania… zwłaszcza w apostolstwie.

Odpowiedz obmówcy: “Powiem to zainteresowanemu” albo “Porozmawiam z nim”.

Pewien współczesny autor napisał: “Plotkowanie jest zawsze czymś nieludzkim; ukazuje mierną wartość osoby; jest oznaką złego wychowania; dowodzi braku wyczucia; jest niegodne chrześcijanina”.

Unikaj zawsze narzekania, krytyki, obmowy… Unikaj za wszelką cenę wszystkiego, co może wprowadzić niezgodę między braci.

Taka ma być twoja postawa wobec zniesławienia: najpierw przebaczyć wszystkim, od pierwszej chwili i z całego serca. — Następnie, kochać: obyś nie uchybił w niczym miłości bliźniego. Odpowiadaj zawsze miłością! — Jeżeli jednak atakuje się twoją Matkę, Kościół, broń go odważnie. Spokojnie, ale wytrwale, stanowczo i z mocą sprzeciwiaj się próbom kalania albo utrudniania drogi, którą mają kroczyć dusze pragnące przebaczać i odpowiadać miłością na doznawane obelgi osobiste.