Zestawienie punktów

Modlitwa to pokora człowieka, który uznaje swoją głęboką nędzę oraz wielkość Boga, do którego zwraca się z uwielbieniem, tak iż wszystkiego oczekuje od Niego, a niczego od siebie. Wiara to pokora rozumu, który wyrzeka się własnego osądu i poddaje się orzeczeniom i autorytetowi Kościoła. Posłuszeństwo to pokora woli, która poddaje się cudzej woli z miłości do Boga. Czystość to pokora ciała, które podporządkowuje się duchowi. Umartwienie zewnętrzne to pokora zmysłów. Pokuta to pokora wszystkich namiętności złożonych w ofierze Panu. — Pokora to prawda na drodze walki ascetycznej.

Jakże uzasadniona była modlitwa tamtej duszy, która mówiła: Panie, nie opuszczaj mnie! Czy nie widzisz, że jest ktoś, kto ciągnie mnie w dół?

Prawdziwej modlitwie, która obejmuje całego człowieka, sprzyja nie tyle samotność pustyni, ile raczej skupienie wewnętrzne.

Nie zniechęcaj się! Choćby najbardziej niegodna była osoba, choćby nie wiem jak niedoskonała okazywała się modlitwa, jeżeli jest zanoszona pokornie i wytrwale, Bóg zawsze jej wysłuchuje.

Panie, nie zasługuję na to, żebyś mnie słuchał, ponieważ jestem zły — modliła się pewna pokutująca dusza. I dodawała: Teraz jednak… wysłuchaj mnie, quoniam bonus — ponieważ Ty jesteś dobry.

Pan posłał swoich uczniów, by nauczali. Po ich powrocie gromadzi ich i zaprasza, aby udali się z Nim na miejsce odludne, żeby odpocząć. O jakie rzeczy mógł ich pytać Jezus i co im mógł mówić! Cóż… Ewangelia jest ciągle aktualna.