Zestawienie punktów

Zapytałeś mnie, czy dźwigam jakiś krzyż. I odpowiedziałem, że tak, że zawsze dźwigamy Krzyż. — Ale Krzyż chwalebny, boskie znamię, gwarancję, iż jesteśmy prawdziwie dziećmi Boga. Dlatego zawsze kroczymy z Krzyżem szczęśliwi.

Nie bądźcie ludźmi małodusznymi, mężczyznami czy kobietami niedorosłymi, krótkowzrocznymi, niezdolnymi ogarnąć nasz nadprzyrodzony chrześcijański horyzont dzieci Bożych. Bóg i odwaga!

Dziękuj Panu za stałą ojcowską i macierzyńską delikatność, z jaką cię traktuje. Ty, który zawsze marzyłeś o wielkich przygodach, zaangażowałeś się we wspaniałe przedsięwzięcie…, które prowadzi cię do świętości. Podkreślam: dziękuj za to Panu poprzez życie apostolskie.

Przepisuję dla ciebie fragment z pewnego listu: “Zachwycam się ewangeliczną pokorą. Oburza mnie jednak potulna i bezmyślna trwożliwość niektórych chrześcijan, którzy taką postawą dyskredytują Kościół. To na nich pewnie zwrócił uwagę ów pisarz ateista, kiedy powiedział, że moralność chrześcijańska jest moralnością niewolników…”. Rzeczywiście, jesteśmy sługami: sługami wyniesionymi do rangi dzieci Bożych, które nie chcą postępować jak niewolnicy namiętności.

Dobre dziecko Boże musi być bardzo ludzkie. Ale nie do tego stopnia, by stać się wulgarnym i źle wychowanym.

Dziecko Boże nie może dzielić ludzi na klasy, ponieważ interesują je problemy wszystkich… I stara się przyczyniać do ich rozwiązania dzięki sprawiedliwości i miłości naszego Odkupiciela. Już Apostoł zwrócił na to uwagę, kiedy nam napisał, że Pan nie ma względów na osoby, czego nie obawiałem się przełożyć w ten sposób: jest tylko jedna rasa, rasa dzieci Bożych!

Postępując jak chrześcijański obywatel, ukaż ludziom różnicę między życiem w smutku i życiem w radości; między byciem nieśmiałym a byciem odważnym; między działaniem z ostrożnością, obłudą… hipokryzją!, a działaniem ludzi prostolinijnych, z jednej bryły. — Słowem, różnicę między człowiekiem światowym a dzieckiem Bożym.

Daleko — hen, na horyzoncie — wydaje się, że niebo łączy się z ziemią. Nie zapominaj, że tak naprawdę niebo i ziemia łączą się w twoim sercu dziecka Bożego.

Napisał również Apostoł, że “już nie ma Greka ani Żyda, obrzezania ani nieobrzezania, barbarzyńcy, Scyty, niewolnika, wolnego, lecz wszystkim we wszystkich jest Chrystus”. Słowa te są tak samo ważne dzisiaj jak wczoraj: przed Panem nie ma różnic narodowych, rasowych, klasowych ani stanowych… Każdy z nas narodził się ponownie w Chrystusie, aby być nowym stworzeniem, dzieckiem Bożym: wszyscy jesteśmy braćmi i winniśmy się zachowywać po bratersku!

Pogoda ducha, zrównoważony charakter, niezłomna wola, głęboka wiara i żarliwa pobożność: oto niezbędne cechy dziecka Bożego.

Jesteśmy dziećmi Boga! Ten fakt czyni z nas kogoś więcej niż tylko ludzi, którzy wzajemnie się znoszą. Posłuchaj Pana: Vos autem dixi amicos! — jesteśmy Jego przyjaciółmi, którzy, jak On, chętnie oddają życie jedni za drugich, zarówno w godzinie heroizmu, jak i w codziennym obcowaniu z innymi.

Bóg chce, abyśmy my, Jego dzieci, stanowili siłę ofensywną. — Nie możemy trwać tylko w oczekiwaniu: mamy walczyć tam, gdzie się znajdziemy, jak wojsko w szyku bojowym.