Zestawienie punktów

Boże mój, naucz mnie kochać! — Boże mój, naucz mnie się modlić!

Powinniśmy prosić Boga o wiarę, nadzieję i miłość, przez pokorę, przez wytrwałą modlitwę, godne postępowanie i czyste obyczaje.

Proś Go bez obawy, nalegaj. Przypomnij sobie scenę rozmnożenia chleba opisaną w Ewangelii. — Spójrz, z jaką wspaniałomyślnością odpowiada apostołom: “Ile macie chlebów? Pięć…? A o co prosicie…?”. I daje im sześć, sto, tysiące… Dlaczego?

— Bo Chrystus w swej boskiej mądrości zna nasze potrzeby i w swojej wszechmocy może przekroczyć i rzeczywiście przekracza nasze pragnienia. Pan widzi o wiele więcej, niż nam pozwala ogarnąć nasza biedna logika, i jest nieskończenie szczodry!

Jeśli będziesz wytrwały w modlitwie z “wytrwałością osobistą”, Bóg, nasz Pan, da ci środki, jakich potrzebujesz, aby działać skuteczniej i aby szerzyć Jego królestwo na świecie.

— Konieczne jest jednak, abyś pozostał wierny: proś, proś, proś… Pomyśl: czy tak postępujesz?

Brak ci wiary… i brak ci miłości. W przeciwnym razie zwracałbyś się natychmiast i częściej do Jezusa, prosząc Go o to i o tamto.

— Nie zwlekaj dłużej, wzywaj Go, a usłyszysz, że Chrystus mówi do ciebie: “Co chcesz, abym ci uczynił?” — tak jak zwrócił się do owego ślepca siedzącego przy drodze, który błagał Go niestrudzenie.

Powiedz Mu: Panie, pragnę jedynie tego, czego Ty chcesz. Nie dawaj mi nawet tego, o co w tych dniach Cię proszę, gdyby to choć o milimetr oddalało mnie od Twojej woli.

W odpowiedzi na kamienie rzucane przez biednych “nienawistników” naucz się zarzucać ich kamieniami “zdrowasiek”.

Rozdziera nam serce to wołanie Syna Bożego — zawsze aktualne! — ubolewającego, że żniwo jest wielkie, a robotników mało. — Ten okrzyk wyszedł z ust Chrystusa, byś także ty go usłyszał. Jak Mu odpowiedziałeś do tej pory? Czy modlisz się przynajmniej codziennie w tej intencji?

Kościół potrzebuje — i będzie zawsze potrzebował — kapłanów. Proś o nich codziennie Trójcę Przenajświętszą za pośrednictwem Najświętszej Maryi Panny. — I proś, by byli radośni, aktywni, skuteczni, by byli dobrze przygotowani i aby ochoczo poświęcali się dla swoich braci, nie czując się ofiarami.