Zestawienie punktów

Nam, et si ambulavero in medio umbrae mortis, non timebo mala — Chociażbym chodził ciemną doliną, zła się nie ulęknę. Ani moja nędza, ani kuszenie nieprzyjaciela nie powinny mnie martwić, quoniam tu mecum es — bo Pan jest ze mną.

Jeśli jesteś wierny, będziesz mógł nazwać się zwycięzcą. — W swoim życiu, choćbyś przegrał niektóre potyczki, nie zaznasz klęski. Nie będzie porażek — bądź tego pewien — jeśli będziesz działać z czystą intencją oraz pragnieniem pełnienia woli Bożej. — Wówczas, odnosząc sukces lub nie, zawsze będziesz zwycięzcą, ponieważ wykonasz swoją pracę z miłością.

Kiedy twoją codzienną walkę wewnętrzną, na którą składają się zwykle liczne drobiazgi, przepaja czynne pragnienie podobania się Bogu, zapewniam cię: nic nie pójdzie na marne.

Oczekujesz zwycięstwa, końca walki… a nie nadchodzą? — Dziękuj Panu tak, jakbyś osiągnął już ten cel, i ofiaruj Mu swoją niecierpliwość: vir fidelis loquetur victoriam — człowiek wierny śpiewać będzie radość zwycięstwa.

Naśladuj Najświętszą Maryję Pannę: tylko całkowite uznanie własnej nicości może uczynić nas cennymi w oczach Stwórcy.

Pracuj z pokorą, to znaczy bierz najpierw pod uwagę błogosławieństwo Boże, którego ci nie zabraknie; potem swoje dobre chęci, swoje plany pracy, swoje trudności! Nie zapominaj, że jedną z nich jest zawsze twój brak świętości. — Staniesz się dobrym narzędziem, jeśli codziennie będziesz się zmagać o to, aby być lepszym.

Czuwaj z miłością, aby żyć w świętej czystości… gdyż łatwiej jest zgasić iskierkę niż pożar. Lecz wszelkie ludzkie starania, w tym umartwienie, włosiennica i post — niezbędny oręż! — jak mało są warte bez Ciebie, Boże mój!

Uciekaj się do słodkiej Panny Maryi, Matki Boga i Matki naszej, powierzając Jej czystość duszy i ciała wszystkich ludzi. Powiedz Jej, że pragniesz Ją wzywać — i żeby zawsze Ją wzywano — i zawsze zwyciężać w złych — albo w dobrych i bardzo dobrych — godzinach walki przeciwko wrogom naszej godności dzieci Bożych.

Wdaj się w rozmowę z Najświętszą Maryją Panną i zwierz się Jej: Pani, by żyć ideałem, który Bóg złożył w moim sercu, potrzebuję wzlecieć… bardzo wysoko, bardzo wysoko!

Nie wystarczy z pomocą Bożą oderwać się od rzeczy tego świata, wiedząc, że są tylko prochem. Co więcej: nawet gdybyś cały świat złożył jako stos pod swymi stopami, by znaleźć się bliżej nieba… również to nie wystarczy!

Musisz wzlecieć bez wspierania się na czymkolwiek z tej ziemi, wsłuchany w głos i tchnienie Ducha. — Lecz — mówisz mi — moje skrzydła są splamione błotem, nagromadzonym przez lata, brudnym i lepkim! A ja nalegam: zwróć się do Najświętszej Maryi Panny. Powtarzaj Jej: Pani, ledwo potrafię wznieść się do lotu: ziemia przyciąga mnie niczym przeklęty magnes! — Pani, Ty możesz sprawić, że moja dusza poderwie się do ostatecznego i chwalebnego lotu, którego celem jest Serce Boże.

— Zaufaj, bo Ona cię słucha!